nie zatrzymasz

potrafiłbyś zatrzymać nuty rozedrgane

i ciszę szczęścia

w wieczne posiadanie zapisać

tęsknoty ujarzmione

kruszonym kamieniem

ślady po niespełnieniu

zawiesić jak perły białe

złe łzy na uśmiech

czarowałbyś

dokonaniem marzenia o jeszcze

gdybyś umiał zakląć

czas

którego nie ma

16.02.2012

posiwiałe

nieważkie opuszczenie

gdy wielkość

głos wyrzucany z dna

wspiera ci wiarę

że w stali

odmienianej przez skrajność odcieni

jesteś

niezapomniane do nigdy

zatapiasz myślenia

gra na uderzone i upadek z nieba

dalekie prześwity

ufny rybak ze sztormem w zmaganiu

w później razem z tobą

zachodni wiatr do tęsknot zabiera

huczysz

nie boli

do naddarcia klifu przywarły wspomnienia