Przed jesiennym dniem

To wiatr tęsknotę

nutami mgieł niesie.

Noc do serca

wgrywa niepokoje.

Ciszą zamierają tętnice…

Na ścianach cienie smutków

ulicznym światłem odbite…

Zniewoloną jaźń

tuli świt.

Wiatr…

twarz…

gdzieś, za daleko,

rzeka szczęścia płynie.

Liść na drodze jesienny

-  jej westchnienie.

Inna miłość czerwona

Wino, ty moje,

czerwone, za oknem, czerwone…

zwinnymi gałązkami

oplatasz stary mur.

On już  nie pamięta

który z braci

na wieki go postawił,

by podeptać to,

co od matki i ojca

 w nich było.

Zmierzchu, ty mój,

szary, stalą zaprawiony…

nie musisz zapadać - już.

Wczesny księżyc prowadzi…

Okaż bunt - jeszcze jedną chwilę,

przez jedną myśl

dzień zatrzymaj

- zmierzchu mój.

Tęsknoto, ty moja,

rozwieszona mgłą spragnioną,

nad rudymi już trawami,

za miłością…

tą z daleka…

Przywróć życie…

w przytłumionych dziś marzeniach,

tęsknoto, ty… bez imienia.