każdy dotyk
wszystkie darowane słowa
spakowałeś w niepamięć
razem dnie
rozmowne wieczory
przeniosłeś do nowego domu
tam kochasz
noc bez snu zastąpiła dzień
nauczyłam się tęsknić
bezradnie
gdzie znajdą resztę ciepła
samotna dłoń pomarszczona czasem
przygaszone oczy
R., 26.06.2010
Pamiętasz, jak tęsknił Norwid? "...Do kraju tego...".
OdpowiedzUsuńNie ma prostych odpowiedzi na to, gdzie znaleźć ciepło. Jedno wiem: pragnienie tego nie maleje z wiekiem. Może dlatego, że człowiek jest człowiekiem?
Pozdrawiam serdecznie.
Wiersz napisał się przez słuchanie, co mówią inni, dlaczego płaczą, jak czują to, co muszą i jeszcze przez wszystko trzeba im przejść; a patrząc - nie można im pomóc.
UsuńŻycie toczy się każdemu, ale nie wszystkim tak, jakby tego chcieli.
Dziękuję Ci za... zrozumienie :)