Znalezieni

Jest w dłoniach strudzonych

i pocie czoła

nadzieja wytchnienia.

Są na łące,

wśród woni ziół,

napary marzeń.

W jego sercu

głębią oczu

ciągle patrzy ona.

On szuka w słońcu.

Ona cieniem oddycha.

Sen przepowiednią jest?

Złudzeniem?

Lecz kiedy

on szerzej otworzy oczy,

a ona

na pół chwili

wyjdzie z zaciemnienia,

to tęsknota dodana

dłonie im przewiąże

i  „że cię nie opuszczę”

po kres – obieca.

H., 10.07.2009

dotknijmy

dotknijmy naszych rąk

w zmierzchu

odbitym

echem dawnych wyznań

jeszcze wtedy

kiedy już

nie będziemy pamiętać

żeśmy pierwszy raz

zaglądając cicho

w nasze

rozkochane oczy

bez słów rozmawiali

niewinnym grzechem

mówmy

naszym przestraszeniem

później także

kiedy wszystko

zda się że już nieznaczące

będzie krzyczeć o chwilę

ostatniego zapomnienia

w odwadze ciemności

siwi wspominajmy

rozbudzonym świtem

to co dzikie w nas zostało

po znoju podróży

przez życie

nie oddajmy bez wysiłku

najpiękniejszej chwili

bez powodu

z zawstydzenia

bośmy się zmienili

R., 09.12.2009

przeznaczenie

czy będzie w ogrodach

przepiękną różą

bo one są tylko takie

i pośród innych zwiędnie

czy ścięta miłością

w kryształowym wazonie

do końca płatki straci

to

biorąc sobie jej serce

wabiony duszy zapachem

sprawisz

że i tak pęknie

R., 03.07.2010

kiedyś nauczy się czytać

któż wie

kto wie jakby to było
gdyby tam

pod samym niebem
później

w przyjaznej równinie
potrafił ją czytać
nie z paru pierwszych
lecz do ostatniej
kobiecej linijki

może wtedy ręka w rękę
myśl w myśl
a słów nie porwałby
najsłabszy wiatr

R.,  14.07.2015

nieodgadniona

potężna przez to groźna                                    

piękna

dobra 

za często oszalała

natura

to ona w wilku

wężu

człowieku

przebiegła i naiwna

co narodzeniem to śmiercią

na radość czyha smutek

miłość zaczepia rozczarowanie

żądni kryształu będziemy szukać

ideału stworzenia

zanim zawali się ostatnia góra

wyschnie morze

zapadnie strumień

największa rzeka

R., 03.07.2015