Zapóźnione pytanie /akrostych/

Spojrzeniem ścigał horyzont

Kolejny raz tego rana.

Wdzierała się  fala do wspomnień.

Echem myśli  tarzał niepewność w świcie,

Rozpościerał  spragnione ramiona.

Kradzione wczoraj dotknięcia

Oddał już odpływom,

Ścichło wyrwane westchnienie.

Całą Gdynię krwawiło wczesne słońce.

Instynkt w uśpieniu

Uśmierzył tęsknotę –  serce głuchło w mocy silników.

Spowiedzi z tej zdrady później dokonał,

Zapisując w pokucie jej imię.

Kotwicą  była, wszystkimi sekundami z morza!

Impresją?

R., 10.11.2014

zamknięcie w krzyku /erekcjato/

szept w zmysłach tonie

słowo gorące

dotyk  zgubiony na mapie

głos ciepły

mokry pragnieniem

wir w głębinie

drżenie ciche

nieprzyznane

słowo rozpala

bieg oddechu

nierówny chór dążenia

oczekiwanie

tętent

szaleństwo w skroniach

miękkie zamglenie

szept w odmęcie

słowa milczą

wir

taniec

fala z odurzeń

zamknięcie w krzyku

odpływ

rozluźnione dłonie

rusza w akcie dopełnienia

*

*

*

*

*

*

*

*

*

winda

 R., 27.11.2009

jutro zapisane w kolejce

znów płaczą myśli oddane zadumie

szumi cisza na omszałym pisana kamieniu

tuja nie chroni zbyt lichym korzeniem                                     

Rys. J.G.

robak ucztę ma tylko do czasu

gdy próchno

truchło

próchno w truchło

robak na ziemi robakiem

człowiek w niewiedzy że nieludzki

zakłada boskie szaty

truchło próchno

robak w ziemi

to nie słońce ogrzewa zasypane sumienia

a księżyc srebrzy drogę kościom

wiatrem pokonane drzewo

na fali grzech i nieodpuszczenie

zgodnie płyną w ciemność

R., 02.11.2014